Włókna
Włókna dzielą się na dwie podstawowe kategorie: naturalne i syntetyczne. Naturalne przędze to albo włókna zwierzęce, które zbudowane są z białek (wełna, alpaka, kaszmir, wikunia, włosie wielbłąda, angora i jedwab to przykłady włókien zwierzęcych), albo włókna roślinne, które składają się z celulozy (do tej grupy należą bawełna, len, ramie, sizal, konopie i juta). Syntetyczne włókna pochodzą z różnych źródeł mineralnych i naftowych, obejmując akryl i nylon. Włókna biosyntetyczne są połączeniem obu. Pochodzą one ze źródeł zwierzęcych lub roślinnych, ale wymagają procesu produkcyjnego, aby przekształcić je w użyteczne włókna. Bambus, mleko, chityna i wiskoza to przykłady włókien biosyntetycznych. Z czasem na rynek wprowadzane są nowe włókna, gdy postęp technologiczny i poszukiwania nowych źródeł umożliwiają rozwój nowych przędz.
WŁÓKNA ZWIERZĘCE
Wełna
Spośród naturalnych włókien, wełna jest najważniejsza — tak bardzo, że niektórzy dziergający po prostu nazywają wszystkie przędze wełną, bez względu na zawartość włókien. Wełna jest przędzona z wełny owiec, jest ciepła, elastyczna, trwała i bardzo podatna na barwienie. Ma doskonałe właściwości izolacyjne czyli zapewnia ciepło w chłodne dni oraz chłód w gorące dni. Włókna mają naturalną fałdy, która zapobiega ich sklejaniu się, tworząc kieszenie powietrza, stanowiące barierę izolacyjną. Wełna może wchłonąć do jednej trzeciej swej masy wody, zanim będzie wilgotna w dotyku. Ta zdolność do powolnego wchłaniania i uwalniania wilgoci dodaje jej właściwości izolacyjnych. Absorpcja wełny ułatwia również jej barwienie. Włókna wełny mogą być wielokrotnie zginane bez pęknięcia i powrócą do swojego pierwotnego kształtu po rozciągnięciu. W rezultacie tkanina wełniana nie tylko dobrze się nosi, ale jest także odporna jest na gniecenie. Jeśli spojrzysz na włókno wełniane pod mikroskopem, zobaczysz, że jego powierzchnia pokryta jest cienkimi, łuskowatymi komórkami, które nakładają się jak dachówki na dachu. Ciepło, wilgoć i tarcie (np. pranie w pralce) sprawią, że łuski zatną się i połączą, co powoduje filcowanie (czasami pożądany efekt) i kurczenie się. Różne rasy owiec produkują wełnę o różnych właściwościach. Wełna jagnięca, pierwsza strzyżona z owiec, jest najcieplejsza, najmiększa i najlżejsza. „Wełna z Szetlandów” kiedyś odnosiła się do włókna przędzonego z wełny owiec hodowanych na Wyspach Szetlandzkich, ale obecnie nazwa ta jest używana do opisu każdej luźno skręconej, dwużyłkowej wełny. Wełna merynosowa jest przędzona z wełny owiec merynosów, które mają wyjątkowo długie i miękkie włosy. Wełna botaniczna to drobna wełna przędziona z wełny merynosów w Zatoce Botanicznej w Australii. Podobnie jak wełna z Szetlandów, nazwa ta stała się ogólnym odniesieniem do bardzo drobnych, miękkich przędz. Wełna islandzka, czyli Lopi, to średniej grubości, puszysta przędza z wełny owiec islandzkich.
Moher
Moher to niezwykle lekkie i ciepłe włókno przędzone z wełny kóz angora, które tradycyjnie hodowano w regionie Ankary w Turcji. Obecnie RPA jest największym producentem moheru; Teksas zajmuje drugie miejsce. Moher (kid mohair) , który jest pozyskiwany z młodych kóz angora, jest bardziej miękki i drobny od wełny z dorosłych kóz. Moher posiada wiele z właściwości wełny, takich jak izolacja, podatność na barwienie i łatwość pielęgnacji, ale jest nieco mniej sprężysty. Z tego powodu często miesza się go z wełną lub nylonem, aby zwiększyć jego wytrzymałość.
Kaszmir
Synonim luksusu, kaszmir to włókno, które jest czesane raz w roku z brzuchów kóz kaszmirskich, które żyją w górskich rejonach Azji Wschodniej. Przędzona z tego włókna przędza jest niezwykle miękka, wytrzymała i podatna na barwienie. Ponieważ jest dość drogie, a samo włókno jest nieco słabsze od wełny, często występuje w połączeniu z innymi włóknami, zwłaszcza z wełną.
Alpaka
Ubrania wykonane z alpaki i jej bliskiego kuzyna wikuny były kiedyś zarezerwowane dla inkaskich władców. Włókna z tych zwierząt są długie lśniące i puste w środku, a po przędzeniu stają się miękką, ciepłą, lekką wełną o pięknym splocie. Wełna alpaki występuje w szerokim zakresie pięknych, naturalnych kolorów w odcieniach bieli, beżu, światłego kasztanowatego, szarości, brązu i czerni. Ubrania z alpaki mają łatwo tracą kształt i muszą być blokowane z powrotem do kształtu po rozciągnięciu się w wyniku noszenia. Włókna alpaki są czasami mieszane z włóknami wełny, aby poprawić elastyczność.
Lama
Podobnie jak u alpak, sierść lamy jest pusta w środku i przędzie się w ciepłą, miękką i lekką przędzę. Lama jest większa niż alpaka, ale posiada te same właściwości.
Wikunia
Kuzyn alpaki, wikunia produkuje równie luksusowe włókno, które ma te same właściwości. Zwierzęta te są niestety na skraju wyginięcia i mogą produkować tylko tyle włókna, że strzyże się je raz na trzy lata, co sprawia, że przędze są zarówno trudno dostępne, jak i drogie.
Wielbłądzie włosie
Wielbłądzie włosie jest przędzony z sierści wielbłądów azjatyckich lub baktryjskich. Włókno jest zbierane w momencie, gdy naturalnie opada z zwierzęcia. Jest zarówno mocne, jak i ciepłe, dlatego używa się go w płaszczach. Zazwyczaj jest dostępne tylko w naturalnych kolorach, ponieważ włókno to nie jest zbyt podatne na barwienie.
Bizon
Porównywalny do kaszmiru pod względem wagi i odczuć, włos bizona jest miękki, cieplejszy od wełny i wyjątkowo trwały. Długie włókna używane do przędzenia pochodzą z podszerstka zwierząt i, ponieważ nie są one puste ani łuskowate jak wełna, nie kurczą się. Włókno to można prać w pralce w ciepłej wodzie, ale należy pamiętać, że spowoduje to pęcznienie tkaniny, tworząc efekt holo na przędzy. Aby tego uniknąć, należy prać tkaninę ręcznie w chłodnej wodzie i suszyć na płasko.
Qiviut
Qiviut pochodzi z podszerstka arktycznych wołów piżmowych. Jest delikatniejszy od kaszmiru i ośmiokrotnie cieplejszy od wełny, to luksusowe włókno staje się jeszcze miększe po przetwarzaniu i nie kurczy się.
Angora
Królik angora produkuje niezwykle miękkie, puszyste i ciepłe włókno. Ponieważ włosy są krótkie, często są mieszane są z innymi włóknami. Ta krótkość włókien sprawia, że odzież z angory ma tendencję do obłażenia. Najwyższej jakości angora jest czesana, a nie strzyżona z królika i mniej prawdopodobne, że powstaną kłaczki. Każde zwierzę produkuje tylko niewielką ilość włókna, co sprawia, że jest dość drogie.
Kitanka lisia
To miękkie, lekkie włókno pochodzi z futra kitanki lisiej, torbacza rodzimego dla Australii, który został wprowadzony na Nową Zelandię na potrzeby handlu futrami w XIX wieku. Bez naturalnych drapieżników na Nowej Zelandii stał się on poważnym zagrożeniem dla ekologicznej równowagi kraju. Włókna kitanek są krótkie i delikatne, dlatego muszą być przędzone razem z innym włóknem (wełna, kaszmir i alpaka są popularnymi dodatkami). Pusta przestrzeń wewnątrz włókna zapewnia dodatkowe ciepło. Przędze te są lekkie i puchną podczas dziergania.
Jedwab
Choć nie jest to włókno wytworzone z włosów, jedwab jest włóknem białkowym i jako taki jest umieszczony wśród innych włókien zwierzęcych. Jedwabne nici pochodzą z kokonów jedwabników, które są przędzone z dwóch włókien zlepionych powietrzem, tworzących pojedynczą nić. Każda nić może mieć nawet 1500 metrów długości. Po stworzeniu kokonu jedwabnik jest zabijany (jeśli pozostałby przy życiu to wylęgający się z kokonu motyl z niszczy nici) następnie kokon jest rozwijany. Nici z wielu kokonów są przędzone razem, aby stworzyć przędzę jedwabną. Jedwab może być pochodzić z hodowli lub od dzikich owadów. Hodowane jedwabniki są karmione wyłącznie liśćmi morwy i utrzymywane w kontrolowanym środowisku, dzięki czemu produkują najwyższej jakości jedwab. Dzikie jedwabniki produkują grubsze włókno. Podobnie jak wełna, jedwab nie przewodzi ciepła, co sprawia, że jest dobrym izolatorem. Włókno błyszczy, a jednocześnie jest miękkie. Jedwab jest wyjątkowo mocny i można z niego prządź bardzo cienkie nici. Barwi się dobrze, ale jest podatny na blaknięcie i rozciąganie. Czas i praca jaką trzeba włożyć w hodowlę jedwabników sprawia, że jest to drogie włókno. Jedwab jest często mieszany z innymi włóknami, aby zmniejszyć koszty oraz dodać blasku i wytrzymałości przędzom.